Column Real Living: “Tussen maanlicht en matcha”
Als psycho-energetisch coach werkt An De Hoon al vele jaren met de omgeving als spiegel bij het aankijken van angsten en het ontknopen van moeilijke thema's en conditionering. Concreet faciliteert ze bij het herkennen van de signalen van het lichaam, maar vooral, en dat is zowaar nog uitdagender, moedigt ze aan om er trouw naar te handelen. Het is haar passie en talent om terug te spiegelen wat ze waarneemt en te ondersteunen bij het oppoetsen en blootleggen van de innerlijke diamant. Het doel is om autonome en vooral ook authentiekere keuzes te maken om zo meer te genieten en meer innerlijke rust, succes en verwondering te ervaren.
Ik open mijn ogen en het is iets voor zeven op zondagochtend. Ik ben frisser en wakkerder dan normaal op dit uur en ik voel mijn lichaam opstaan. Ik ben klaar voor deze dag. Als vanzelf begin ik aan de routine van elke morgen en met mijn haren in een drooghanddoek, vlij ik me met een kop matcha en mijn laptop op de bank. In de verte zie ik de prachtige gloed van de zon opkomen, maar het is de volle maan die krachtig en ongenuanceerd nog steeds de hele ruimte verlicht. Ik wil vandaag voor jullie en dit prachtige blad een tekst schrijven die onmogelijk uit een AI programma kan rollen. Hoe verwonderlijk ver we ook staan met onze technologie, dit is slechts een loutering van mijn ziel en dus nog onvindbaar op het net. Noem het gewoon een vroege ochtendmijmering en mogelijks wat inspiratie voor bij de thee of de koffie.
Ik voel dat mijn vingers over het klavier zweven en mijn gedachten glijden af naar de turbulente maar vooral fascinerende jaren die me hier deden belanden: een gezellig appartement, twee hoog, houten vloeren, witte muren en een lichtinval die maar zelden de buitentemperatuur verraadt. Je zou er zo voorbij lopen en toch wist ik meteen: "Dit wordt mijn plekje voor een tijd, totdat het lot me hier komt wegkapen." En zo geschiedde het: hier zit ik dan. Heb je je al afgevraagd waarom je bent waar je nu bent? Waarom verkies je die specifieke stoel aan de tafel en niet de andere? Waarom wandel je liever door de ene straat, terwijl de andere naar dezelfde bestemming leidt? Het lijkt wel of we een innerlijk kompas hebben dat ons bewust maar ook onbewust stuurt. Wat zegt de plek over ons? En wat als de plaats, onze identiteit en onze richting eigenlijk onlosmakelijk verbonden zijn met elkaar: zo binnen, zo buiten, en omgekeerd.
Een dans tussen maanlicht en mijmeringen, waar het leven ons de weg wijst.
We vergeten soms dat, terwijl we rustig op de bank lijken te zitten, we eigenlijk tegen enorme snelheden door de ruimte vliegen. Enkel dankzij de aantrekkingskracht van de aarde vliegt mijn matcha hier niet als een groene waaier door de lucht. Vanaf onze geboorte totdat we weer gaan, beweegt ons lichaam pijlsnel door ons melkwegstelsel. We zitten dus nooit echt helemaal stil op de bank, ook al lijkt dat misschien wel zo. Terwijl hier buiten de zon steeds meer haar ruimte inneemt aan de hemel, vliegt de aarde onophoudelijk om haar heen. Schuin, draaiend om haar as en samen met al andere planeten van ons zonnestelsel, legt ze een parcours af door het universum. We nemen allemaal een eigen unieke plekje in en we vliegen onophoudelijk van plekje naar plekje. En de maan, oh de maan! Zij draait verleidend om ons heen en roert ons in elke cel van ons lichaam. Zonder haar zijn wij niet. Ik zie ze op dit moment steeds minder als ik naar buiten kijk, maar oh boy, kan ik ze voelen! Ik nip nog eens van mijn lauwe matcha, mijn haren zijn bijna droog en ik vraag me af: 'Geniet jij ook zo op dit moment?
